Wij zijn een belgische familie bestaande uit mama Marina en dochter Julie , die 11 jaar geleden verhuisd zijn naar Turkije (Antalya).
In Turkije is de dierenleed enorm. Vooral bij honden, katten, paarden, runderen,...etc. Aanvaarding en liefde voor dieren wordt bij het volk niet aangeleerd. Dierenrechten zijn momenteel nog nihil in Turkije. Gemartelde en onverzorgde paarden moeten dag in dag uit zware lasten voort trekken, in grote hitte, zonder water. En als dat nog nog niet genoeg is om te dragen krijgen ze er ook nog met de zweep van langs. Ook de zwerfhondjes lopen vrij op straat. Uitgehongerd, uitgedroogd, vol met huidziekte dat hier voorkomt. Vaak hebben deze hondjes mankementen omdat ze bewust worden omver gereden
en laten ze de honden liggen voor wat ze zijn. Ze worden geschopt, geslagen, verminkt en verwond voor plezier. Waarom zijn sommige mensen zelf beest ? Mensen in Turkije die zelf honden houden hangen die meestal aan een ( te korte ) ketting . Zonder voedsel en water of enige medische zorg. Turkse dierenvrienden staan zelf ook machteloos tegen het onrecht .
Vaak liggen die dieren in de brandende zon. Hun nekbanden zijn te hard in hun hals gesnoert waardoor ze diepe wonden en infecties krijgen. Als Europeaan is het onmogelijk om deze handelingen aan te zien en te begrijpen. Waardoor wij enkele jaren terug zijn begonnen met het voeren en verzorgen van de dieren op straat. Op den duur hebben we de ergste gevallen die ten dode waren opgeschreven zelf gaan houden op een stukje grond,waar we hokken bouwden en ze dagelijks gingen voeren. Van een klein aantal is onze groep hondjes uit gegroeit tot 35 stuks. We wonen we nu zeer afgelegen en hebben de dieren bij ons thuis. Ver weg van kritiek en onterechte oordelingen. Nog steeds moeten wij vechten voor waardering en begrip van deze "mensen". Waar we nu wonen heeft de bevolking zelfs getracht ons onze dieren te ontnemen. Wat gelukkig niet is gelukt. In de loop der jaren heeft het veel bloed, zweet en tranen gekost. En enorm veel tegenslag gehad vooral op financieel vlak. We staan er volledig alleen voor, maar het wordt nog steeds met zeer veel liefde gedaan ! Pas sinds kort hebben we onze eigen relatief kleine organisatie opgericht, en beslist onze dieren op te geven voor adoptie. Families vinden die onvoorwaardelijk van hen houden zoals wij dat elke dag doen.
We doen beroep op dierenliefhebbers in Belgie en Nederland . Voor enige mogelijkheden om ons financieel te helpen of ons te helpen onze viervoeters ver weg te halen van deze ellende en dierenleed door middel van adoptie . Zowel enige sponsoring zou ons al eventjes vooruit helpen .
Honden hebben geen stem om van zich te laten horen, zich te verdedigen, en daarom is het aan ons mensen om die stem te zijn en een helpende hand te bieden aan de beste vriend van de mens!!!
Overzicht van de lopende projecten vanuit Antalya en Istanbul
De levensstandaard van dieren in Turkije is jammer genoeg vele malen lager dan die van dieren in ontwikkelde landen
. De voornaamste redenen hiervoor zijn een gebrek aan educatie en het feit dat liefde voor dieren niet van kleins af aan wordt bijgebracht.
Onvoldoende educatie
In Turkije wordt er op scholen, in moskeeën, in familiekring en in de media weinig tijd en aandacht besteed aan activiteiten over dierenwelzijn. De bevolking is en blijft daardoor onvoldoende geïnformeerd over dierenwelzijn.
Van dieren houden is een cultuurkwestie!
Omdat het hebben en houden van huisdieren niet gangbaar is in de Turkse cultuur, weten mensen weinig over dieren. Het contact maken en communiceren met dieren is essentieel voor het smeden van een band tussen mens en dier. Deze band beïnvloedt op een positieve manier de houding tegenover dieren en verhoogt het kennisniveau over de dierenwereld.
Onvoldoende respect
Wij zijn degenen die ze tot zwerfdieren hebben gemaakt!
Straatdieren strijden om in leven te blijven onder de zware omstandigheden van het leven op straat. Deze dieren worden ondanks hun levensdrang en hun recht om te leven door onwetende gemeentes en mensen gedood of levenslang opgesloten in zogenaamde dierenasielen waar de leefomstandigheden erg slecht kunnen zijn. En een groot deel van deze dieren kan toch wegens het gebrek aan zorg sterven.
Goedkope oplossingen
Goedkoop en makkelijk maar niet effectief!
Er zijn gemeentes of burgers die kiezen voor de goedkoopste en makkelijkste oplossing om zwerfdieren problematiek aan te gaan. Door het af(laten)maken hopen zij het probleem op te lossen. Dit werkt averechts! zodra de populatie op straat afneemt, gaan de dieren zich juist vanuit natura sneller vermenigvuldigen waardoor het probleem blijft bestaan. Dat betekent dat deze methode geen oplossing biedt voor dit probleem.
Het vangen en steriliseren, vaccineren en weer terugplaatsen van straatdieren in hun territorium is de enige structurele en humane manier om iets aan de straatdieren populatie te doen.
Dierenliefhebbers
Gelukkig zijn ze er!
Gelukkig zijn er dierenliefhebbers die voor de rechten van Turkse dieren opkomen. Er zijn dierenliefhebbers die in de dierenasielen werken of dieren op straat verzorgen. Maar aantal dierenliefhebbers blijft zeer gering ten opzichte van het grote zwerfdieren problematiek. Ook al is het misschien een druppel op een gloeinde plaat, doen deze mensen zeer nuttig werk voor de zwerfdieren. Wij zijn daarom deze mensen heel erg dankbaar.
